Knowing and Doing(Gujarati) જાણવું અને કરવું

હું ફ્રેન્કસ બેકોનની પ્રખ્યાત રેખાઓથી પ્રારંભ કરવા માંગુ છું "સરળ માણસ અભ્યાસની પ્રશંસા કરે છે, વિચક્ષણ માણસ તેની નિંદા કરે છે અને સમજદાર માણસ તેનો ઉપયોગ કરે છે." કંઇક જાણવું એ એક સહેલો ભાગ છે. તેને ક્રિયામાં મૂકવું એ એક સંપૂર્ણપણે અલગ વાર્તા છે. આપણે બધા જાણીએ છીએ કે આપણે જાણીએ છીએ.  તંદુરસ્ત, વ્યાયામ, સખત મહેનત, નિયમિત અભ્યાસ કરવો અને શિસ્તબદ્ધ રહેવું જોઈએ.પરંતુ આપણે કેટલા લોકો સિદ્ધાંતો જીવીએ છીએ જે આપણે મોટે ભાગે વાત કરીએ છીએ.સમય સમય અને ઇતિહાસ દ્વારા લોકો અર્થ અને હેતુ માટે તડપ અનુભવે છે. તે ભાગ્યે જ પીછો કરે છે અથવા સંપૂર્ણપણે સંતુષ્ટ થાય છે.  "જાણવાનું કરવાનું અંતર" દાખલ કરો.  આપણે આપણા જ્legeાનનો ઉપયોગ કરવા માટે કેવી રીતે સમજદાર હોઈ શકીએ?  જાણવું-કરવાનું અંતર એ જ્ knowાના અને ક્રિયા વચ્ચેનું જોડાણ છે. ક oftenલેજ હંમેશાં શાણપણ માટે ભૂલ કરવામાં આવે છે. અમે ફક્ત એવા લોકોની પ્રશંસા કરીએ છીએ કે જેમણે ફક્ત તથ્યો, માહિતી અને ડેટા એકત્રિત કર્યા છે. વિરલ છે જેણે અંદરથી પોતાને પરિવર્તિત કર્યા છે. પ્રાચીન ભારતીય agesષિઓએ શાણપણ પર ભાર મૂક્યો  અને સ્પષ્ટ માર્ગ નિર્ધારિત કર્યો છે કે જેના દ્વારા આ જાણવાની-અંતરને દૂર કરી શકાય છે. તેઓએ ડહાપણ પ્રાપ્ત કરવાના ત્રણ તબક્કા સૂચવ્યા. પ્રથમ છે "શ્રવણ" (શ્રવણ) જ્ Theાનનો વપરાશ.  બીજો તબક્કો, "મનાના" (એસિમિલેશન્સ) એ પ્રતિબિંબ છે, વિચારવું છે, સમાન વસ્તુને જુદા જુદા ખૂણાથી જોવું જોઈએ, અને તેનો પ્રયોગ કરવો જોઈએ.એકને તેની સિસ્ટમમાં એકીકૃત કરવું જોઈએ, જીવવું જોઈએ. હવે આપણે તેના માટે વધુ સમજદાર છે. મોટા ભાગના લોકો.  માત્ર ખબરના સેવનથી રોકો.  છેલ્લો તબક્કો "નિધિધ્યાસન" છે (આપણે જે શીખ્યા તેના પર ધ્યાન કેન્દ્રિત કરો.)  આપણે દુનિયા પર જીત મેળવવાની પહેલાં, આપણે આપણા સૌથી ઘાતક વિરોધી 'આપણે' સામે જીતવા પડશે! આપણે આપણને પોતાને માનવાની છૂટ આપી છે. આપણે આપણી જાત પર મર્યાદાઓ લગાવી દીધી છે. વિશ્વના આધિકારક, આપણે અવરોધો પર નજર કરીએ છીએ.  તકો. ગોલ્ફ પરિભાષાનો ઉપયોગ કરીને, અમે અમારો સ્વિંગ ગુમાવી દીધો છે.  હેતુ શોધો .અમે કયા માટે જીવીએ છીએ?  જીવન ફક્ત વૃદ્ધિ પામતું નથી, નોકરી મેળવવું, થોડી રજાઓ પર જવું, વૃદ્ધ થવું અને મરી જવું. અંતમાં આપણને જીવનનો અર્થ જોઈએ છે, વધુ ઉત્સાહ, energyર્જા, જોમ. અમે જીવનની તરસ સાથે ઉત્સાહિત થવા માંગીએ છીએ.  નાનપણથી ન અનુભવાય.  હવે આપણી પ્રાધાન્યતા દુનિયાને પોતાને બદલવાની ઇચ્છાથી હોવી જોઈએ.  વિશ્વ ફક્ત આપણા મનનો પ્રક્ષેપણ છે. એક સુખી મન એક સુખી વિશ્વનું નિર્માણ કરે છે, એક સપડાયેલું મન એક દયનીય વિશ્વને જુએ છે. તમારા વિચારો બદલો અને તમારું વિશ્વ ચમત્કારિક રૂપે બદલાય છે.  ભારતીય ધર્મગ્રંથ "ભાગવત ગીતા" આપણને સ્વયંને સમજવામાં મદદ કરે છે, આપણી શક્તિઓને ઓળખે છે અને આપણી નબળાઇને દૂર કરવા માટે તેમને લાભ આપે છે.  જેમ પ્રખ્યાત સુપ્રસિદ્ધ નાયક અને ધનુષધારક અર્જુન શાણપણના શબ્દો બોલે છે પરંતુ તે જીવવા માટે અસમર્થ છે. લોર્ડ ક્રિષ્ના માર્ગદર્શિત પ્રતિબિંબ દ્વારા ગ્રંથમાં જાણવાનું-અંતર પુલ કરે છે.  તે તાજી દ્રષ્ટિકોણથી જ્ knowાન રજૂ કરે છે અને મૂળ વિચારસરણીને પ્રજ્વલિત કરે છે.  મનુષ્ય તરીકે, આપણી પાસે વિશ્વ પર ધ્યાન કેન્દ્રિત કરવાની, અથવા ભાવના તરફ ઘૂસવાની પસંદગી છે. મર્યાદિત, મ્યોપિક.ગોલ્સને આગળ ધપાવો અથવા સ્પષ્ટથી ઉપર જાઓ અને શાશ્વતની શોધ કરો. પસંદગી આપણી છે. આપણે જે રસ્તો પસંદ કરીએ છીએ અને સુનિશ્ચિત કરીએ છીએ, અમે મેળવીએ છીએ.  આપણે જે માટે પ્રયત્નશીલ છીએ: બધા પાથ ભગવાન તરફ દોરી જાય છે.  આપણે સંપૂર્ણ પરિપૂર્ણતાના લક્ષ્યનો સૌથી અસરકારક રસ્તો શોધવાની જરૂર છે, થોડા લોકો આને કલ્પના કરે છે કે જે ભૌતિક યોજનાથી આગળ વધે છે અને ભગવાનની ઉપાસના કરે છે. તેઓ ચાર વર્ગોમાં છે.  કેટલાક ફક્ત સંપત્તિ વધારવા માટે ભગવાન તરફ વળે છે. દુ distખી લોકો, જે દુ: ખદ સંજોગોમાં મળે છે અને ઉશ્કેરાય છે, સાંત્વના મેળવે છે. અન્ય લોકો વિચિત્ર હોય છે અને માત્ર માહિતીની શોધ કરે છે.  પરંતુ મુજબની, શ્રેષ્ઠ. તેઓ દુન્યવી વ્યવસાયોની નિરર્થકતાને જુએ છે અને ગુણાતીત માટે પ્રયત્ન કરે છે .તેને કાયમી સુખ મળે છે.  તેઓ બોધ સુધી પહોંચે છે.  એક અલગ નિરીક્ષક તરીકે વસ્તુઓ કરો અને અંદર ખુશી મેળવો.